Отдавна не бях писал в блога, но днес "случайно" както си попреглеждах македонските медии, попаднах на този анализ. Разбира се отдавна съм спрял да обръщам внимание на провокациите от Скопие, но сега някак си не се стърпях. По-долу давам точно статията, публикувана във вестник "Нова Македония" и очаквам вашите коментари по темата.

* Статията разбира се е деконевизирана с цел да се премахнат вредните букви. За повече информация:

http://bg.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D0%BB%D0%B0%D0%B6%D0%B5_%D0%9A%D0%BE%D0%BD%D0%B5%D1%81%D0%BA%D0%B8



Много сме страшни!

Од 5.071 Македонец во България во 2001 година, на 1.609 во 2011-та. Кай се сведоа од 190.000 на само 10.000 во времето на Тодор Живков, па българската транзициска демократизация ги преполови во 1990-тите, а во деценията на европеизираньето од нив остана само една третина. Со толкава брзина не се намалува ниту бройот на поларни мечки на сй порастопениот Арктик, како що опагя бройот на луге со македонска националност во сй „поевропскиот“ наш источен сосед. Можеби затоа що белите мечки, шетайки по гренландските снегови, стигнаа на врвот на сите листи за защита, а нашето малцинство, талкайки по пиринските стрмнини и низ софиските, но и низ европските ходници, не може да се искачи ниту на дното на некоя листа за да се защити, па останува надвор.

Не сме чуле ниту за масовно иселуванье со размери на егзодус, ниту за некаква болест или проблеми со плодноста (пу, пу, пу), па затоа овие резултати од последниот попис во България не можат да ни звучат веродостойно. Само Божидар Димитров и некои негови двайца найверни приятели со кои седи во кафеана може да бидат убедени дека во нивната држава има само 0,02 отсто Македонци, и тоа откако ке си го подгреат национализмот со по неколку ракии. Сто и пет години поминаа откако Марк Твен рече дека „постоят лаги, проклети лаги и статистика“, ние можеме да додадеме „лаги, проклети лаги и българска статистика за Македонци“. Повеке од ясно е дека, во отсуство на двете претходно споменати причини за депопулация, намалуваньето на бройот на македонското малцинство може да се постигне само со методи на асимилация, со притисоци неговите припадници да се пишат Българи. Затоа уще веднаш можеме да го затвориме прашаньето за евентуалната веродостойност на овой пописен резултат.

Прашаньето що треба да го отвориме е во що е проблемот. Чуму сите тие притисоци врз македонските здружения и партии и врз целото македонско население во България? Зощо во сето тоа мораа да бидат вклучени дури и тайните служби, кои запленуваа цели тиражи од весникот що го издава организацията на Македонците? Що и е толку важно на българската држава во неа да има само 1.600 наместо 5.000 Македонци, реално колку може тоа да влияе врз нейзината сегашност и иднина?

Истото е и со Грция, каде що нашата бройност беше погодена од вистински егзодус, не од прикриен. Па, сепак некои го преживеая и тоа, за денес да им биде забранувано да си го кажат етничкото потекло. Божем секой що ке крене рака и ке каже дека е Македонец ке додаде уще десетина милиярди евра врз натрупаниот грчки долг, кой завчера порасна уще повеке, па Атина да има реален опиплив интерес да ги држи таквите во що помал брой, по можност на нула.

Навистина, во що е проблемот? Колку можеме да им нащетиме ние од тука во Македония, а особено нашинците що останаа зад граничната линия? Зарем сме толку мокни и страшни, некои нелуге, надлуге, мутанти, па сите се плашат од нас? Физички здравите Македонци, Грци, Българи и сите други имаат по две раце и нозе и по една глава. И крвта ни е иста, група А, Б, АБ, нулта, позитив или негатив. По потреба можеме да си донираме едни на други без проблеми. Значи, луге сме!

Можеби разликите ни се единствено во тоа що ние го разбираме светот како поле за културен натпревар мегю народите, що би рекол Гоце Делчев, како место во кое секой народ ке се труди що повеке да го унапреди своето опщество, а со тоа и светот, и никой нема да се чувствува уплашено или загрозено од другите нации, защо тоа се само луге. Ставайки я човечноста пред суровата националност, ние покажуваме колку сме сигурни во своята самобитност и не нй факя параноя дека таа може да ни биде загрозена од кого било, особено не од некой десетпати или стопати помал од нас. Вероятно тоа им пречи на околните народи, пред сй, на нивните естаблишменти. Тоа ги уплашило, затоа що е основа за многу поголем демократски капацитет. Тоа е нашата големина. Така сме опстанале сите овие векови во идентични услови. Бройките постояно ни ги намалувале, но големината ни е вечна. Щом е така, страшни сме!





Автор: Гоце Трпковски

Те от "нищо" правят народ - правилно,или,не,ЗА ТЯХ ТОВА Е ПРАВИЛНО!

В същото време,НИЕ ОТ НАРОД ПРАВИМ(ДАЖЕ НАПРАВИХМЕ),ЕДНО "НИЩО!!!

Нагъзени в невероятни посоки,заличаващи историята си в учебниците на младото поколение,изпълняващи безпрекословно всякави абсурдни заповеди на всякакви господари - САЩ,ЕС.Турция,Израел и в по-малка степен,Русия,НИЕ ВЕЧЕ СЪВСЕМ ЗАПРИЛИЧАХМЕ НА СТАДО С МНОГО ОВЧАРИ - движи се ошашавено във всякакви посоки и бяга поединично,накъдето може!

ЕДИН УМИРАЩ "НАРОД"!!!

Нищото не го правим ние,а руснаците- те произвеждат "македонци" от нищото,те развалят нашия народ съвсем умишлено и го правят от над 150 години,без да броим анти-Българските престъпления на Ив.Грозни и на царете преди него,а също и на тези след него.